Historie

Ein korte truukblik,

We schriëve 3 maart 1916 as um negen oor ’s aoves in kefee Symons in Bliërick ein beejeinkôms wuurt gehalde met as doel de oprichting van ein sociëteit. Beslaote woort, det ut doel van dees sociëteit meus ziën: “ ut gezellige laeve bevorderen daor ut gaeve van kônserten, bals, wedstrieje enz.” Ouk woort beslaote um neet miër as ellef bestuursleeje aan te neeme en op de ellefde daag van iddere maond, volges ein ruëster ein vergadering te halde. Nao einig euverleg kwaam as naam veur de sociëteit “ De Flarussen “ oët d’n hoëge hood.

Euverigens genne orginele naam, umdet in Roermond al sinds 1883 ein toniëlgezelschap ônder deze naam optraoj.

De leden van ut iërste oor ware: H.van Alem (veurzitter), A.in ’t Zandt (sikkertaris),
H.Bouman (penningmeister), L.Houben, G.Canjels, P.Symons, J.Veugelaers,J.Notermans, H.Houben, H.Brouwers en Hub.Houben.
Donateur kôs men waere taege betaling van eine gölde.

Vanaaf de oprichting tot ut midden van de jaore vieftig hadde ze met ut opveure van revue’s en operettes erg vuul suukses. Ein paar kaskrakers ware: “Oome Baerke geit op reis “, in ut Bliëricks dialekt vertaald daor Venlonaer Sef Cornet, en ouk de Vlaamse operettes “ De vergölde Nachtegaal “ en “De blinde Nachtegaal “

Onvergaetelik zal ouk de jaörlikse revue bliëve. Heej in waort de Bliërickse dörpspolitiek op d’n hak genaome en waal zôn zes of zeven aovenden achter elkaar.

In Bliërick traoje “De Flarussen” op in zaal Apollo, later in zaal Juliana en ten slotte in zaal Tivoli. Veural in de viertiger en vieftiger jaore waas veur ein aövendje “Flarussen” veuraaf reservaere waal aan te bevelen. Ut hoëgtepunt oët de revue waas altiëd ut optreeje van ut duo “Klets en Zwets”, rollen die vertolkt waorte daor Louis Verheyden en Sjeng Vincken. Qua genre, althans in ut begin, te vergeliëke met “Snip en Snap” (Willy Walden en Piet Muyselaar) Al vreej snel kreege zeej echter ein eige gezicht”, vanwaege eure aanpak van ut Bliërickse wel en wee. Veural ut wee.

Eur optreejes waorte altiëd met ut zellefde liedje ingeluëd.

Weej zien twië maedjes, môste good begriëpe.
Dae wat gedaon haet pakke we beej zien haor.
Weej zulle de kat neet in ut duuster kniëpe.
Maar alles wat weej zegge, dao is wat van waor.

Nao de suuksesvolle jaore brook d’r ein mindere periode aan. De kôms van d’n tillevisie en ouk de tanende aanwas van “ jôngk blood ” ware heej debet aan. Ut gezelschap “vergriësde” langzaam maar zeker. Ein en ander haet d’r tenslotte toe geleid det men zich de vraog stelde of ut gehiël nog waal laevesvatbaar waas.

Eind 1974 waort de knoup definitief daorgehakt. Ut Bliërickse Flarussentiëdperk waas ten einde.
Maar flarussen zulle d’r altiëd bliëve bestaon ( Eine flarus is ein neet serieus persoën, eine grappenmaker )

Det bleek euverduëdelik op dônderdaag 25 fibberwarie 2010 toen de hiëre Willem Gerats, John Janssen en Joep Dückers beej elkaar kwamen in ut toenmalige Grand Kefee van ut Raodhoes met de intentie um De Flarussen weer niej laeve in te blaose. En det eur det good gelök is bliek waal oet ut feit det geej nôw dit zit te laeze.